Μα καλά, μαρμελάδα πορτοκάλι στο μεσοκαλόκαιρο βρε χαμένο κορμί σε λένε κι αλήτη?????....
θα ρωτήσετε και δικαιολογημένα....
ελάτε όμως που όλα οφείλονται στην φιλοσοφία reuse, repair, recycle.....
και όχι δεν θα επισκευάσουμε, ούτε θα ανακυκλώσουμε πορτοκάλια. Απλά θα ξαναχρησιμοποιήσουμε κάτι που αλλιώς συνήθως πετάμε. Και με τον τρόπο αυτό όχι μόνον το ξαναχρησιμοποιούμε αλλά το απολαμβάνουμε κιόλας, ίσως και περισσότερο από ότι αρχικά!!!!
Πάμε λοιπόν να δούμε τι έχουμε για σήμερα στην ενότητα "κοψίδια" (και αυτό και αν δεν έχει σχέση με την συμβατή έννοια της λέξης, αν και έχει ΠΟΛΥ κόψιμο και χρήση μαχαιριού)
ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ ΞΑΝΑΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΜΕΝΩΝ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙΩΝ λοιπόν.
Δεν ξέρω για εσάς αλλά στα δικά μου αυτιά ακόμη αντηχεί η φωνή της μητέρας να λέει στον υπογράφοντα και στον αδελφό του: "Παιδιά ελάτε να πιείτε την πορτοκαλάδα σας".
Το ίδιο και η πρώην σύζυγός μου στον γιό μας.
Και όλοι μας συνήθως αντιδρούσαμε κάνοντας ότι δεν ακούσαμε στο πρώτο κάλεσμα και μουρμουρίζοντας πηγαίναμε σε κάποιο από τα επόμενα.
Αυτό γιατί συνήθως η πορτοκαλάδα ήταν αρκετά ξινή και σπάνια γλυκιά. Την πίναμε όμως γιατί "κάνει καλό" (προφανώς στους αγρότες και τους παραγωγούς των πορτοκαλιών...., άντε και γιατί έχει βιταμίνη C)
Kάποια στιγμή λοιπόν προ ετών συζητώντας με την πρώην σύζυγο ανέφερα ότι η αγαπημένη μου μαρμελάδα είναι η αγγλική γλυκοπικρόξινη πορτοκαλιού και ούσα εξαιρετική μαγείρισα και νοικοκυρά αποφάσισε να φτιάξει κάτι σχετικό. Αυτή λοιπόν είναι η δική της πρόταση για κάτι τέτοιο.
Ούσα καλή μητέρα και σύζυγος ΦΥΣΙΚΑ και μας κυνηγούσε για την πρωϊνή πορτοκαλάδα.
Και έχοντας και καλό φίλο και συνάδελφο Land Roverά παραγωγό πορτοκαλιών (και λοιπών φρούτων και άλλων προϊόντων, γειά σου Ηλία αν το διάβασεις!!!) βρισκόμασταν στην θέση του να γεμίζουμε διαρκώς το δοχείο απορριμάτων της κουζίνας και με πολλές πορτοκαλόφλουδες....
Μιάς και η βασική συνταγή για την γλυκοπικρόξινη μαρμελάδα πορτοκάλι βασίζεται κυρίως στην φλούδα του πορτοκαλιού έπεσε η ιδέα της χρησιμοποίησης ακριβώς αυτών των κομματιών του πορτοκαλιού που αλλιώς έφευγε σαν άχρηστο.
Ετσι λοιπόν από ένα σημείο και πέρα τα πορτοκάλια πλένονταν πριν κοπούν και στειφθούν και οι πορτοκαλόφλουδες έμπαιναν σε μία σακκούλα και μετά στον καταψύκτη μέχρι να μαζευθούν αρκετές ώστε να μπορεί να γίνει μία κατσαρόλα μαρμελάδας.
(όσους σας παραξενέψει το "στειφθούν" με "ει" ρίξτε μιά ματιά εδώ:https://e-didaskalia.blogspot.gr/2014/06/blog-post_9242.html
όπως και στα λεξικά Μπαμπινιώτη και Δημητράκου)
Αρχίζαμε λοιπόν από αυτό, δηλαδή πορτοκαλόφλουδες σε μορφή κούπας, παγωμένες από τον καταψύκτη.
Μετά από πολλές πορτοκαλόφλουδες που έχουν κοπεί από τα χέρια μου (εντάξει και μερικά κοψίματα σε δάκτυλα...) κατέληξα πως είναι ευκολότερη η όλη διαδικασία όταν οι πορτοκαλόφλουδες έχουν αρχίσει να ξεπαγώνουν τόσο ώστε να μπορούν να πιεστούν χωρίς να σπάνε αλλά δεν έχουν αρχίσει να ξεπαγώνουν και να μαλακώνουν αρκετά. Με τον τρόπο αυτό δεν διαλύονται και περιέργως κόβονται και πολύ πιό εύκολα με ένα ψιλό πριονωτό μικρό μαχαίρι φαγητού. Μπορείτε να δείτε στην πιό κάτω φωτογραφία δύο διαφορετικά είδη τέτοιων μαχαιριών. Προσωπικά προτιμώ αυτό με τα πιό ψιλά δοντάκια.
Αρχίζουμε λοιπόν πιάνοντας την πορτοκαλόφλουδα και πιέζοντάς την έτσι ώστε να διπλώσει και να έχουμε την κορυφή της με το σημείο του στήριξης του κοτσανιού ή τον "πωπό" του πορτοκαλιού προς τα έξω έτοιμο για να το κόψουμε .
Στην πιό κάτω φωτογραφία βλέπουμε πού κόβουμε το "καπάκι" ή τον "πωπό" της πορτοκαλόφλουδας (ανάλογα με το αν το μισό του πορτοκαλιού που κρατάμε είναι το επάνω ή το κάτω)
Βλέπουμε λοιπόν ότι κόβοντας το επάνω τμήμα της πορτοκαλόφλουδας έχουμε ένα ίσιο κόψιμο το οποίο σχηματίζει ένα V όταν η πορτοκαλόφλουδα σταθεί όρθια
αλλά το οποίο μας δίνει μία ευθεία τομή όταν θελήσουμε να την κόψουμε σε λεπτές φέτες!!!
και μετά το δεύτερο
Φυσικά πετάμε την "κορυφή" ή τον "πωπό" (ξαναχρησιμοποιούμε αλλά μην το παρακάνουμε ε?)
και κόβουμε τις λεπτές φέτες σε "κυβάκια"
Για να πάρετε μία ιδέα της ποσότητας που μπορεί να παραχθεί με τις πιό κάτω πορτοκαλόφλουδες (καθαρισμένες από "κορυφές" και "πωπούς")
μαζέψαμε τόσα "κυβάκια" πορτοκαλιού για μαρμελάδα
Ο καταψύκτης και οι πορτοκαλάδες να είναι καλά λοιπόν και πορτοκαλόφλουδες μαζεύονται πολλές. Οταν βρίσκεται ο χρόνος και η διάθεση οι πορτοκαλόφλουδες με την βοήθεια ενός μαχαιριού κόβονται και τελικά βρισκόμαστε να έχουμε σακκούλες από πορτοκαλί "χρυσό" έτοιμο για μαρμελαδοποίηση.
Το μόνο που χρειαζόμαστε μετά είναι τα "κυβάκια" του πορτοκαλί "χρυσού" παγωμένα από τον καταψύκτη....
και απλή κρυσταλλική ζάχαρη από το παντοπωλείο ή το σουπερ μαρκετ (και ΟΧΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΑΖΩ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΖΑΧΑΡΗΣ, ξέρετε πώς είναι, αλλιώς δεν θα ήσασταν περίεργοι να διαβάσετε κάτι στο blog αυτό ε?)
Η διαδικασία ετοιμασίας της μαρμελάδας είναι απλούστατη.
Βάζετε τους "κύβους" πορτοκαλόφλουδας που με τόσο κόπο και υπομονή κόψατε να βράσουν σε αρκετό νερό. Ανάλογα με το πόσο πικρή και ιδιαίτερα δυνατή ως γεύση θέλετε την μαρμελάδα σας τις βράζετε και πετάτε το νερό. Βράζετε, στραγγίζετε και ξαναβράζετε σε καινούργιο φρέσκο νερό όσες φορές σας καλύψει γευστικά το αποτέλεσμα. Προσωπικά αυτό προτιμώ να γίνεται γύρω στις τρεις (3) φορές. Μετά στραγγίζουμε τα "κυβάκια" από το νερό και ξεκινά η διαδικασία παρασκευής της μαρμελάδας.
Υπολογίζετε περίπου το βάρος των "κύβων" πορτοκαλόφλουδας και θα χρειαστείτε στην αρχή ίδιο συν 1/3 ακόμη βάρος κρυσταλλικής ζάχαρης.
Ριξτε περίπου το 1/3 της ζάχαρης στον πάτο της κατσαρόλας.
Μετά ρίχνετε το μισό από τα "κυβάκια" βρασμένης πλέον πορτοκαλόφλουδας.
Ρίχνετε το δεύτερο από τα τρία μέρη της κρυσταλλικής ζάχαρης.
Ρίχνετε και το υπόλοιπο μισό από τα "κυβάκια" βρασμένης πορτοκαλόφλουδας
Σκεπάζετε με το τελευταίο τρίτο της κρυσταλλικής ζάχαρης και αν χρειαστεί χρησιμοποιείτε και το παραπάνω 1/3 ζάχαρης που είπαμε να έχετε πρόχειρη μήπως χρειαστεί τώρα ή και σε επόμενο βήμα της ετοιμασίας της μαρμελάδας (το λέμε από τώρα για να μην τρέχετε σαν την άδικη κατάρα να βρείτε παραπάνω ζάχαρη μέσα στο βράδυ...)
Αφήνετε τα "κυβάκια" και την ζάχαρη να γνωριστούν και να ανταμώσουν τα λάγνα τους συστατικά για μία με δύο ημέρες. ΝΑΙ για τόσο, καλά το διαβάσατε. Καλό είναι να σκεπάσετε την κατσαρόλα όχι με το καπάκι της αλλά με ένα πανί ή ψιλή σίτα για να μην πάνε έντομα ή ο'τιδήποτε άλλο αλλά και για να "αναπνέει" το μείγμα όσο ζυμώνεται. Καλό επίσης είναι να μην το βλέπει απευθείας ο ήλιος, ούτε όμως χρειάζεται να το βάλετε και σε σκιά. Επάνω στο τραπέζι ή στον πάγκο της κουζίνας είναι μιά χαρά εκτός και αν μπορεί κανείς να κάνει και ηλιοθεραπεία εκεί κάποια ώρα της ημέρας.
Οταν περάσουν οι μία με δύο ημέρες βάζετε την κατσαρόλα σε σιγανή φωτιά στην κουζίνα και αρχίζει η διαδικασία θερμικής επεξεργασίας. Στην ουσία λυώνουμε την ζάχαρη και ζεσταίνουμε το μείγμα αργά και σταθερά μέχρι να αρχίσει να "δένει" όσο θέλουμε.
Προσοχή μόνον γιατί όσο είναι ζεστό είναι πολύ πιό λεπτόρευστο από όσο πραγματικά γίνεται όταν βρεθεί και πάλι σε θερμοκρασία περιβάλλοντος.
Προσοχή επίσης να μην κολλήσει/καεί στον πάτο της κατσαρόλας. Είναι καλό να γυρίζετε το μείγμα τρίβοντας ταυτόχρονα και τον πάτο της κατσαρόλας κατά προτίμηση με μία πλατιά ξύλινη σπάτουλα.
Και ΣΙΓΑΝΗ ΦΩΤΙΑ στο μάτι της κουζίνας (στο 2 αν έχει 6 σκάλες, άντε στο 3 αν είσαστε από πάνω και γυρίζετε το μείγμα με την ξύλινη σπάτουλα συχνά)
Ενα ακόμη μυστικό είναι ότι μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και τα υπόλοιπα που μένουν στον στίφτη. Μπορείτε και αυτά να τα βάζετε μέσα σε ένα δοχείο (εξυπηρετούν ιδιαίτερα και κλεινουν ερμητικότατα τα δοχεία από τις συσκευασίες κιλού των γιαουρτιών). Προσοχή μόνον να μην ξεχάσετε να βγάλετε τα κουκούτσια!!!!
Το αποτέλεσμα είναι μία πιστεύω πολύ γευστική, ελαφρά πικρίζουσα αλλά πολύ αρωματική μαρμελάδα πορτοκαλιού που τρώγεται μόνη της ή επάνω στο ψωμί, σε μπισκότα ή κουλουράκια, σαν γέμιση σε γλυκά, κρουασάν, τάρτες ή τούρτες, μαζί με παγωτό και με όποιον άλλον τρόπο μπορεί να σας ταιριάξει γευστικά.
Μην ξεχάσετε να την δοκιμάσετε και ψιλοκαψαλισμένη με καμινέτο υγραερίου επάνω σε όποιο φαγώσιμο την βάλετε ως συνοδεία. Η γεύση της απογειώνεται όταν ψιλοκαψαλιστεί έτσι. (μην την κάψετε βέβαια.....)
Και για να σας τρελλάνω δοκιμάστε το με πολύ λίγη από την μαρμελάδα αυτή (ιδίως αν δεν τις έχετε αλλάξει πολλά νερά στην αρχή) πασπαλισμένη επάνω από χοντρά κομμένο (γύρω στα 2 εκατοστά πάχος η κάθε φέτα) βραστό ή βραστό και καπνιστό ζαμπόν.
Σε επόμενο άρθρο θα ασχοληθούμε και με το πώς μπορεί να γίνει και παλαιωμένο ποτό πορτοκάλι.
Καλή διασκέδαση και κυρίως καλή σας όρεξη!!!!
θα ρωτήσετε και δικαιολογημένα....
ελάτε όμως που όλα οφείλονται στην φιλοσοφία reuse, repair, recycle.....
και όχι δεν θα επισκευάσουμε, ούτε θα ανακυκλώσουμε πορτοκάλια. Απλά θα ξαναχρησιμοποιήσουμε κάτι που αλλιώς συνήθως πετάμε. Και με τον τρόπο αυτό όχι μόνον το ξαναχρησιμοποιούμε αλλά το απολαμβάνουμε κιόλας, ίσως και περισσότερο από ότι αρχικά!!!!
Πάμε λοιπόν να δούμε τι έχουμε για σήμερα στην ενότητα "κοψίδια" (και αυτό και αν δεν έχει σχέση με την συμβατή έννοια της λέξης, αν και έχει ΠΟΛΥ κόψιμο και χρήση μαχαιριού)
ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ ΞΑΝΑΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΜΕΝΩΝ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙΩΝ λοιπόν.
Δεν ξέρω για εσάς αλλά στα δικά μου αυτιά ακόμη αντηχεί η φωνή της μητέρας να λέει στον υπογράφοντα και στον αδελφό του: "Παιδιά ελάτε να πιείτε την πορτοκαλάδα σας".
Το ίδιο και η πρώην σύζυγός μου στον γιό μας.
Και όλοι μας συνήθως αντιδρούσαμε κάνοντας ότι δεν ακούσαμε στο πρώτο κάλεσμα και μουρμουρίζοντας πηγαίναμε σε κάποιο από τα επόμενα.
Αυτό γιατί συνήθως η πορτοκαλάδα ήταν αρκετά ξινή και σπάνια γλυκιά. Την πίναμε όμως γιατί "κάνει καλό" (προφανώς στους αγρότες και τους παραγωγούς των πορτοκαλιών...., άντε και γιατί έχει βιταμίνη C)
Kάποια στιγμή λοιπόν προ ετών συζητώντας με την πρώην σύζυγο ανέφερα ότι η αγαπημένη μου μαρμελάδα είναι η αγγλική γλυκοπικρόξινη πορτοκαλιού και ούσα εξαιρετική μαγείρισα και νοικοκυρά αποφάσισε να φτιάξει κάτι σχετικό. Αυτή λοιπόν είναι η δική της πρόταση για κάτι τέτοιο.
Ούσα καλή μητέρα και σύζυγος ΦΥΣΙΚΑ και μας κυνηγούσε για την πρωϊνή πορτοκαλάδα.
Και έχοντας και καλό φίλο και συνάδελφο Land Roverά παραγωγό πορτοκαλιών (και λοιπών φρούτων και άλλων προϊόντων, γειά σου Ηλία αν το διάβασεις!!!) βρισκόμασταν στην θέση του να γεμίζουμε διαρκώς το δοχείο απορριμάτων της κουζίνας και με πολλές πορτοκαλόφλουδες....
Μιάς και η βασική συνταγή για την γλυκοπικρόξινη μαρμελάδα πορτοκάλι βασίζεται κυρίως στην φλούδα του πορτοκαλιού έπεσε η ιδέα της χρησιμοποίησης ακριβώς αυτών των κομματιών του πορτοκαλιού που αλλιώς έφευγε σαν άχρηστο.
Ετσι λοιπόν από ένα σημείο και πέρα τα πορτοκάλια πλένονταν πριν κοπούν και στειφθούν και οι πορτοκαλόφλουδες έμπαιναν σε μία σακκούλα και μετά στον καταψύκτη μέχρι να μαζευθούν αρκετές ώστε να μπορεί να γίνει μία κατσαρόλα μαρμελάδας.
(όσους σας παραξενέψει το "στειφθούν" με "ει" ρίξτε μιά ματιά εδώ:https://e-didaskalia.blogspot.gr/2014/06/blog-post_9242.html
όπως και στα λεξικά Μπαμπινιώτη και Δημητράκου)
Αρχίζαμε λοιπόν από αυτό, δηλαδή πορτοκαλόφλουδες σε μορφή κούπας, παγωμένες από τον καταψύκτη.
Μετά από πολλές πορτοκαλόφλουδες που έχουν κοπεί από τα χέρια μου (εντάξει και μερικά κοψίματα σε δάκτυλα...) κατέληξα πως είναι ευκολότερη η όλη διαδικασία όταν οι πορτοκαλόφλουδες έχουν αρχίσει να ξεπαγώνουν τόσο ώστε να μπορούν να πιεστούν χωρίς να σπάνε αλλά δεν έχουν αρχίσει να ξεπαγώνουν και να μαλακώνουν αρκετά. Με τον τρόπο αυτό δεν διαλύονται και περιέργως κόβονται και πολύ πιό εύκολα με ένα ψιλό πριονωτό μικρό μαχαίρι φαγητού. Μπορείτε να δείτε στην πιό κάτω φωτογραφία δύο διαφορετικά είδη τέτοιων μαχαιριών. Προσωπικά προτιμώ αυτό με τα πιό ψιλά δοντάκια.
Αρχίζουμε λοιπόν πιάνοντας την πορτοκαλόφλουδα και πιέζοντάς την έτσι ώστε να διπλώσει και να έχουμε την κορυφή της με το σημείο του στήριξης του κοτσανιού ή τον "πωπό" του πορτοκαλιού προς τα έξω έτοιμο για να το κόψουμε .
Στην πιό κάτω φωτογραφία βλέπουμε πού κόβουμε το "καπάκι" ή τον "πωπό" της πορτοκαλόφλουδας (ανάλογα με το αν το μισό του πορτοκαλιού που κρατάμε είναι το επάνω ή το κάτω)
Βλέπουμε λοιπόν ότι κόβοντας το επάνω τμήμα της πορτοκαλόφλουδας έχουμε ένα ίσιο κόψιμο το οποίο σχηματίζει ένα V όταν η πορτοκαλόφλουδα σταθεί όρθια
αλλά το οποίο μας δίνει μία ευθεία τομή όταν θελήσουμε να την κόψουμε σε λεπτές φέτες!!!
Αν κόψουμε την πορτοκαλόφλουδα σε δύο κομμάτια, όπως στην φωτογραφία τότε κόβουμε σε λεπτές φέτες πρώτα το ένα κομμάτι...
και κόβουμε τις λεπτές φέτες σε "κυβάκια"
Για να πάρετε μία ιδέα της ποσότητας που μπορεί να παραχθεί με τις πιό κάτω πορτοκαλόφλουδες (καθαρισμένες από "κορυφές" και "πωπούς")
Ο καταψύκτης και οι πορτοκαλάδες να είναι καλά λοιπόν και πορτοκαλόφλουδες μαζεύονται πολλές. Οταν βρίσκεται ο χρόνος και η διάθεση οι πορτοκαλόφλουδες με την βοήθεια ενός μαχαιριού κόβονται και τελικά βρισκόμαστε να έχουμε σακκούλες από πορτοκαλί "χρυσό" έτοιμο για μαρμελαδοποίηση.
Το μόνο που χρειαζόμαστε μετά είναι τα "κυβάκια" του πορτοκαλί "χρυσού" παγωμένα από τον καταψύκτη....
και απλή κρυσταλλική ζάχαρη από το παντοπωλείο ή το σουπερ μαρκετ (και ΟΧΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΒΑΖΩ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΖΑΧΑΡΗΣ, ξέρετε πώς είναι, αλλιώς δεν θα ήσασταν περίεργοι να διαβάσετε κάτι στο blog αυτό ε?)
Η διαδικασία ετοιμασίας της μαρμελάδας είναι απλούστατη.
Βάζετε τους "κύβους" πορτοκαλόφλουδας που με τόσο κόπο και υπομονή κόψατε να βράσουν σε αρκετό νερό. Ανάλογα με το πόσο πικρή και ιδιαίτερα δυνατή ως γεύση θέλετε την μαρμελάδα σας τις βράζετε και πετάτε το νερό. Βράζετε, στραγγίζετε και ξαναβράζετε σε καινούργιο φρέσκο νερό όσες φορές σας καλύψει γευστικά το αποτέλεσμα. Προσωπικά αυτό προτιμώ να γίνεται γύρω στις τρεις (3) φορές. Μετά στραγγίζουμε τα "κυβάκια" από το νερό και ξεκινά η διαδικασία παρασκευής της μαρμελάδας.
Υπολογίζετε περίπου το βάρος των "κύβων" πορτοκαλόφλουδας και θα χρειαστείτε στην αρχή ίδιο συν 1/3 ακόμη βάρος κρυσταλλικής ζάχαρης.
Ριξτε περίπου το 1/3 της ζάχαρης στον πάτο της κατσαρόλας.
Μετά ρίχνετε το μισό από τα "κυβάκια" βρασμένης πλέον πορτοκαλόφλουδας.
Ρίχνετε το δεύτερο από τα τρία μέρη της κρυσταλλικής ζάχαρης.
Ρίχνετε και το υπόλοιπο μισό από τα "κυβάκια" βρασμένης πορτοκαλόφλουδας
Σκεπάζετε με το τελευταίο τρίτο της κρυσταλλικής ζάχαρης και αν χρειαστεί χρησιμοποιείτε και το παραπάνω 1/3 ζάχαρης που είπαμε να έχετε πρόχειρη μήπως χρειαστεί τώρα ή και σε επόμενο βήμα της ετοιμασίας της μαρμελάδας (το λέμε από τώρα για να μην τρέχετε σαν την άδικη κατάρα να βρείτε παραπάνω ζάχαρη μέσα στο βράδυ...)
Αφήνετε τα "κυβάκια" και την ζάχαρη να γνωριστούν και να ανταμώσουν τα λάγνα τους συστατικά για μία με δύο ημέρες. ΝΑΙ για τόσο, καλά το διαβάσατε. Καλό είναι να σκεπάσετε την κατσαρόλα όχι με το καπάκι της αλλά με ένα πανί ή ψιλή σίτα για να μην πάνε έντομα ή ο'τιδήποτε άλλο αλλά και για να "αναπνέει" το μείγμα όσο ζυμώνεται. Καλό επίσης είναι να μην το βλέπει απευθείας ο ήλιος, ούτε όμως χρειάζεται να το βάλετε και σε σκιά. Επάνω στο τραπέζι ή στον πάγκο της κουζίνας είναι μιά χαρά εκτός και αν μπορεί κανείς να κάνει και ηλιοθεραπεία εκεί κάποια ώρα της ημέρας.
Οταν περάσουν οι μία με δύο ημέρες βάζετε την κατσαρόλα σε σιγανή φωτιά στην κουζίνα και αρχίζει η διαδικασία θερμικής επεξεργασίας. Στην ουσία λυώνουμε την ζάχαρη και ζεσταίνουμε το μείγμα αργά και σταθερά μέχρι να αρχίσει να "δένει" όσο θέλουμε.
Προσοχή μόνον γιατί όσο είναι ζεστό είναι πολύ πιό λεπτόρευστο από όσο πραγματικά γίνεται όταν βρεθεί και πάλι σε θερμοκρασία περιβάλλοντος.
Προσοχή επίσης να μην κολλήσει/καεί στον πάτο της κατσαρόλας. Είναι καλό να γυρίζετε το μείγμα τρίβοντας ταυτόχρονα και τον πάτο της κατσαρόλας κατά προτίμηση με μία πλατιά ξύλινη σπάτουλα.
Και ΣΙΓΑΝΗ ΦΩΤΙΑ στο μάτι της κουζίνας (στο 2 αν έχει 6 σκάλες, άντε στο 3 αν είσαστε από πάνω και γυρίζετε το μείγμα με την ξύλινη σπάτουλα συχνά)
Ενα ακόμη μυστικό είναι ότι μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και τα υπόλοιπα που μένουν στον στίφτη. Μπορείτε και αυτά να τα βάζετε μέσα σε ένα δοχείο (εξυπηρετούν ιδιαίτερα και κλεινουν ερμητικότατα τα δοχεία από τις συσκευασίες κιλού των γιαουρτιών). Προσοχή μόνον να μην ξεχάσετε να βγάλετε τα κουκούτσια!!!!
Το αποτέλεσμα είναι μία πιστεύω πολύ γευστική, ελαφρά πικρίζουσα αλλά πολύ αρωματική μαρμελάδα πορτοκαλιού που τρώγεται μόνη της ή επάνω στο ψωμί, σε μπισκότα ή κουλουράκια, σαν γέμιση σε γλυκά, κρουασάν, τάρτες ή τούρτες, μαζί με παγωτό και με όποιον άλλον τρόπο μπορεί να σας ταιριάξει γευστικά.
Μην ξεχάσετε να την δοκιμάσετε και ψιλοκαψαλισμένη με καμινέτο υγραερίου επάνω σε όποιο φαγώσιμο την βάλετε ως συνοδεία. Η γεύση της απογειώνεται όταν ψιλοκαψαλιστεί έτσι. (μην την κάψετε βέβαια.....)
Και για να σας τρελλάνω δοκιμάστε το με πολύ λίγη από την μαρμελάδα αυτή (ιδίως αν δεν τις έχετε αλλάξει πολλά νερά στην αρχή) πασπαλισμένη επάνω από χοντρά κομμένο (γύρω στα 2 εκατοστά πάχος η κάθε φέτα) βραστό ή βραστό και καπνιστό ζαμπόν.
Σε επόμενο άρθρο θα ασχοληθούμε και με το πώς μπορεί να γίνει και παλαιωμένο ποτό πορτοκάλι.
Καλή διασκέδαση και κυρίως καλή σας όρεξη!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου